Define:Boun

Frae Wikipedia, the free beuk o knawledge

English[eedit soorce]

Etymology[eedit soorce]

From Auld Norse

búinn

, past participle of

.

Pronunciation[eedit soorce]

  • /baʊn/

Adjective[eedit soorce]

Boun (comparative maist Boun, superlative maist Boun)

  1. Template:Obsolete Ready, prepared.

Derived terms[eedit soorce]


Scots[eedit soorce]

Etymology[eedit soorce]

From Auld Norse

búinn

, past participle of

.

Pronunciation[eedit soorce]

  • /bʌun/

Adjective[eedit soorce]

Boun (comparative mair Boun, superlative maist Boun)

  1. ready, prepared
    Therefore ever thou mak thee boun / To obey, and thank thy God of all. — Robert Henryson, ‘The Abbey Walk’